Γράφει ο Γιώργος Πιέρρος

Μα πως ένας μαθητής λυκείου πριν από μερικά χρόνια συναντούσε μια δεκαεφτάχρονη Επονίτισσα; Δεν είναι λογικό, δεν μπορεί να συμβαίνει θα έλεγε κανείς… Και όμως συνέβαινε κάθε μέρα ήταν μέρος της διαδρομής για το σχολείο κάθε πρωί και της επιστροφής στο σπίτι κάθε μεσημέρι, ήταν και είναι εκεί στην πλατεία Τερψιθέας στον Πειραιά. Ακόμα τη συναντώ και νιώθω την ανάγκη να γράψω για αυτήν, κάτι σαν ένα μικρό φόρο τιμής από τον μαθητή που μεγάλωσε αλλά ακόμα κοντοστέκεται μπροστά στο άγαλμα της.

   Πολλά για την ΕΠΟΝ δεν γνώριζα με καθήλωνε όμως η επιγραφή ¨Ηρώ Κωνσταντοπούλου ετών δεκαεφτά, δολοφονήθηκε από τους Γερμανούς κατακτητές¨. Σήμερα ξέρω περισσότερα, έμαθα πως ο σκοπός που αφιέρωσε την ίδια της τη ζωή από τα παιδικά της χρόνια  είναι πανανθρώπινος μόνο τρεις λέξεις μπορούν να τον χωρέσουν μέσα τους ¨Ειρήνη, Δικαιοσύνη, Ελευθερία¨.
 Αυτό που με θλίβει είναι πως το άγαλμα της παραμένει ξεχασμένο στο χρόνο, στο έλεος της φθοράς και ακόμα χειρότερα πολύ συχνά βεβηλωμένο από φασίστες και τα αισχρά σύμβολα τους. Καμία δημοτική αρχή έως τώρα δεν ενδιαφέρθηκε, αμφιβάλλω βέβαια αν ποτέ μπήκε στη διαδικασία να μάθει ποια ήταν. Όμως δεν την έχουμε ξεχάσει όλοι…
Μερικά λόγια για την Ηρώ Κωνσταντοπούλου
Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, η οποία γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1927 και εκτελέστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 σε ηλικία 17 χρονών, ήταν αγωνίστρια της εθνικής αντίστασης.
Οι γονείς της ήταν από τη Σπάρτη. Η ίδια γεννήθηκε κι έζησε στην Αθήνα. Ήταν μαθήτρια Γυμνασίου και οργανωμένη στην ΕΠΟΝ, όπου είχε αναπτύξει έντονη απελευθερωτική δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες και όταν τη βασάνιζαν οι χιτλερικοί στην οδό Μέρλιν, όπου βρισκόταν το αρχηγείο της Κομαντατούρ, αναφέρεται ότι τους “μαστίγωνε” στη γλώσσα τους.
Όταν συλλαμβάνεται για πρώτη φορά, ο εύπορος πατέρας της καταφέρνει να την ελευθερώσει. Λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανών, συμμετέχει στην ανατίναξη ενός τρένου που μετέφερε πυρομαχικά και ξανά συλλαμβάνεται στις 31 Ιουλίου 1944. Εκείνη τη μέρα είχε τελειώσει τις απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου. Επί τέσσερα μερόνυχτα τη βασάνιζαν να μαρτυρήσει τους συνεργάτες της. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που τις έκαναν απέδωσαν.
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1944, μαζί με άλλους 49 κρατούμενους, οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Η ζωή της έγινε ταινία το 1981 με τίτλο “17 σφαίρες για έναν άγγελο, η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου”
Σχόλια