Η ομιλία στη Βουλή του προέδρου της ΔΗΜΑΡ και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Θανάση Θεοχαρόπουλου, για τα θέματα του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας και το Ισλαμικό Τέμενος.

“Είμαστε σήμερα εδώ για να συζητήσουμε ένα νομοσχέδιο το οποίο, όπως το έχετε ονομάσει, περιλαμβάνει «μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου σε θέματα εκπαίδευσης». Ποια επιτάχυνση σε ποιο κυβερνητικό έργο; Που στηρίζεται αυτό το κυβερνητικό έργο, όταν δεν υπάρχει μια σαφής και ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική για την παιδεία και την έρευνα; Να θυμίσω δε ότι έχουμε ήδη τρεις Υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτά τα δύο χρόνια. Κι ο κάθε Υπουργός έχει τη δική του ατζέντα και αλλάζει η ατζέντα όλου του Υπουργείου Παιδείας στην ίδια κυβέρνηση.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι πρόσφατες δηλώσεις του Πρωθυπουργού για καινούργια πανεπιστήμια (συνενώσεις Τεχνολογικών Ιδρυμάτων και ίδρυση νέων πανεπιστημίων) και βέβαια για την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και στο Λύκειο συγκεκριμένα, υπάρχουν δυσλειτουργίες και σοβαρά προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν. Ταυτοχρόνως όμως δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε το αδιάβλητο και την αντικειμενικότητα που κατάφερε ο θεσμός των πανελληνίων εξετάσεων. Η λύση λοιπόν βρίσκεται σε μια συγκροτημένη πολιτική, που, έχοντας ως στόχο το ποιοτικό δημόσιο σχολείο, θα θέσει ως βασική επιδίωξή της την μάθηση. Χωρίς όμως αυτό να καθιστά το Λύκειο ένα στεγνά γνωσεοκεντρικό σχολείο που θα δημιουργεί άγχος στους μαθητές και θα τους ωθεί στην παπαγαλία. Χωρίς η αξιολόγηση των μαθητών να μετατρέπει το Λύκειο σε εξεταστικό κέντρο. Χρειάζεται μια πολιτική, που θα είναι προϊόν ουσιαστικού και όχι προσχηματικού διαλόγου. Κινείστε όμως και σε αυτό το πλαίσιο χωρίς σχέδιο. Άλλα δηλώνει ο πρωθυπουργός από το Υπουργείο Παιδείας, άλλα στη συνέχεια λέει ο Υπουργός τις επόμενες μέρες για το συγκεκριμένο θέμα. Και στην προσπάθειά σας να λύσετε τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, κινδυνεύετε να διαλύσετε τα πάντα, ακόμη και το αδιάβλητο και αντικειμενικό που υπάρχει σε ορισμένους θεσμούς. Και προβαίνετε σε υποσχέσεις και σε δηλώσεις, χωρίς καν να έχει προηγηθεί μελέτη. Αυτό ξέρετε, αυτό κάνετε. Απλά λαϊκίζετε και στο συγκεκριμένο θέμα!

Οι διατάξεις του σημερινού νομοσχεδίου που συζητούμε είναι, δυστυχώς, πλήρως αποκαλυπτικές της αναποτελεσματικότητας και της προχειρότητάς σας.

Το πρώτο μέρος που αφορά στην διαδικασία επιλογής διευθυντών σχολικών μονάδων έρχεται σε συνέχεια της απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματική η διαδικασία που προέβλεπε ο δικός σας νόμος, ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με την μοριοδότηση των υποψηφίων από την ψηφοφορία του συλλόγου των διδασκόντων. Άλλος ένας αντισυνταγματικός νόμος. Έχετε πει ότι θα είσαστε κάθε λέξη του Συντάγματος, αλλά μάλλον νομίζατε ότι έχουμε άγραφο Σύνταγμα και δεν υπάρχουν δεσμεύσεις. Έρχεστε τώρα όμως με ένα νέο νόμο, με νέες αποσπασματικές ρυθμίσεις, να μπαλώσετε τα δικά σας λάθη.

Ωστόσο κι αυτή η δήθεν προσπάθειά σας κρίνεται ανεπαρκής. Διότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα δεν περιλαμβάνει ένα συνολικό πλαίσιο για την επιλογή όλων των στελεχών εκπαίδευσης, από τα πάνω προς τα κάτω. Δεν διαθέτετε μια συνολική πρόταση.

Ακόμη κι έτσι, τι κάνετε; Δημιουργείτε ένα σύστημα επιλογής διευθυντών, κατά το οποίο προβλέπεται ως προϋπόθεση επιλογής η δεκαετής πλέον τουλάχιστον εκπαιδευτική υπηρεσία στην οικεία βαθμίδα και δεκαετή τουλάχιστον διδακτικά καθήκοντα, όπου μάλιστα εξαιρείτε ορισμένες κατηγορίες όπως τους σχολικούς συμβούλους από αυτή την διαδικασία. Ταυτοχρόνως με το νέο προσδιορισμό των κριτηρίων επιλογής και της μοριοδότησης, μειώνετε τη σημασία των απαιτούμενων προσόντων. Και σας ρωτώ: όταν αυξάνετε την προϋπηρεσία σε τέτοιο βαθμό και μειώνετε τη βαρύτητα των προσόντων, με ποιο τρόπο θα παρέχετε την δυνατότητα σε εκπαιδευτικούς με περισσότερα προσόντα να επιλεγούν σε θέσεις διευθυντών; Να αναλάβουν και οι εκπαιδευτικοί αυτοί, που ενδεχομένως φέρουν μια πιο σύγχρονη ματιά, μαζί με την εμπειρία, θέσεις στη διοίκηση των σχολικών μονάδων; Με κανένα τρόπο! Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δημιουργείτε με τον τρόπο αυτό μια «νέα επετηρίδα».

Κύριε Υπουργέ, φέρατε ρύθμιση και δεσμευτήκατε στη συνέχεια, επειδή ακολούθησε κατακραυγή, ότι θα την πάρετε πίσω. Σήμερα ήρθατε και ουσιαστικά είπατε ότι θα την κρατήσουμε, θα ψηφιστεί, για να συζητηθεί και να δούμε αν χρειαστεί να την αλλάξουμε να την ξεψηφίσουμε. Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Μιλάω για την ρύθμιση σε σχέση με την οποία απαγορεύεται η υποβολή αίτησης υποψηφιότητας για θέση διευθυντή σε εκπαιδευτικούς που έχουν ολοκληρώσει δύο συνεχόμενες θητείες πλήρων διδακτικών ετών στην ίδια θέση. Τι θα κάνετε τελικά με την εν λόγω ρύθμιση; Δεν καταλάβαμε. Το βάζετε για συζήτηση, γι’ αυτό το ψηφίζουμε; Μα είναι δυνατόν να λέγονται αυτά στο ελληνικό Κοινοβούλιο; Αν θεωρείτε ότι είναι λάθος την παίρνετε πίσω και την φέρνετε για συζήτηση στο δημόσιο διάλογο. Αν θεωρείτε ότι είναι σωστή, την ψηφίζουμε. Τι είναι αυτή η τακτική, η οποία ακολουθείται; Και τίθεται εδώ βέβαια θέμα ίσης πρόσβασης στις θέσεις ευθύνης. Δεν μας εξηγήσατε το σκεπτικό σας. Γιατί αν το σκεπτικό είναι, αυτό το οποίο άκουσα, «όσοι ασκούν λειτούργημα δεν πρέπει να έχουν πολλές θητείες», τότε να το εφαρμόσετε πρώτα πρώτα στο λειτούργημα των Υπουργών. Να ξεκινήσει από εκεί αυτή η διαδικασία. Όχι από την θέση των διευθυντών. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι όταν έχουμε κάποια επιχειρήματα, να τα έχουμε ολοκληρωμένα.

Σας άκουσα βέβαια κύριε Υπουργέ να λέτε ότι είναι κατάρα για τη δημοκρατία ο προηγούμενος νόμος, που είχε ψηφισθεί από περισσότερους από διακόσιους βουλευτές. Κατάρα για τη δημοκρατία! Είπατε ακριβώς αυτές τις λέξεις. Και ζητήσατε την ώρα που το λέγατε εθνική συνεννόηση. Την ώρα που χαρακτηρίζατε κατάρα για τη δημοκρατία το νόμο που ψηφίστηκε διακομματικά, από τα περισσότερα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Αν αυτό οδηγεί σε εθνική συνεννόηση, πραγματικά σηκώνουμε τα χέρια ψηλά.

Οι προθέσεις σας δεν μπορούν να μην μας καθιστούν περαιτέρω επιφυλακτικούς, όταν βλέπουμε τι προβλέπεται για τη θέση του πρόεδρου του συμβούλιου επιλογής των διευθυντών. Τι ακριβώς επιχειρείτε με αυτό; Μήπως να εδραιώσετε επί της ουσίας, στη θέση αυτή τους διευθυντές εκπαίδευσης, για την τοποθέτηση των οποίων φοβάστε νέα ενδεχόμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας; Νομοθετείτε με αυτόν τον τρόπο, αντί να δώσετε πνοή στον χώρο της εκπαίδευσης.

Τίθενται, επίσης στο πρώτο μέρος του νομοσχεδίου, και οι προϋποθέσεις για την επιλογή διευθυντών για τα ειδικά νηπιαγωγεία. Να θυμίσω όμως εδώ ότι μέχρι σήμερα δεν λειτουργούν τετραθέσια και άνω ειδικά νηπιαγωγεία, στα οποία προΐσταται διευθυντής. Αλλά, όπως λέτε (στην Αιτιολογική Έκθεση), την ρύθμιση αυτή την προτείνετε λόγω «του σχετικού υφιστάμενου νομοθετικού κενού». Θέτετε δηλαδή τις προϋποθέσεις για κάτι που δεν υπάρχει. Για να μην υπάρχει νομοθετικό κενό. Τί να πει κανείς! Εδώ δεν υπάρχει κανένα σχόλιο πραγματικά για τις προτεραιότητες που θέτει η κυβέρνησή σας, στο τι πρέπει αυτή τη στιγμή να βάλουμε μπροστά!

Όμως στέκομαι προφανώς στο άρθρο 5, που αφορά στο Ισλαμικό Τέμενος Αθηνών. Μια αυτονόητη ρύθμιση για κάθε κράτος που σέβεται τις θρησκευτικές ελευθερίες. Η διάταξη για το Ισλαμικό Τέμενος δεν θα ψηφιζόταν στην αρμόδια Επιτροπή, δεν θα ερχόταν καν σήμερα για συζήτηση και ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής χωρίς την ψήφισή της από εμάς, την Δημοκρατική Συμπαράταξη, καθώς λόγω της μη ψήφισης από τους ΑΝΕΛ και λόγω μικροκομματικών σκοπιμοτήτων άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν θα είχε την απαιτούμενη πλειοψηφία στις επιτροπές. Δεν μπορεί να κυβερνάτε όμως a la carte. Δεν έχετε πλειοψηφία για όλα αυτά τα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και σας θυμίζω πως δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το ίδιο συνέβη και με το σύμφωνο συμβίωσης.

Διότι έχετε σταθερά συγκυβερνήτη σας, τον εθνικολαικιστή εταίρο, τον κ. Καμμένο και τους ΑΝΕΛ. Πρόκειται λοιπόν για μία αυτονόητη διάταξη για κάθε χώρα που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δυστυχώς όμως στην κυβέρνησή σας υπάρχουν, και όχι μόνο του συγκυβερνήτη των ΑΝΕΛ αλλά και μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνησή σας αναχρονιστικές αντιλήψεις. Δεν κατανοούν ορισμένοι ότι η Ελλάδα είναι μία σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Και ένα κόμμα που θέλει να αυτοαποκαλείται της ριζοσπαστικής αριστεράς συγκυβερνά μαζί τους! Αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κανένα προγραμματικό συνδετικό ιστό, καμία στέρεη προγραμματική βάση. Οι ΑΝΕΛ είναι ένα εθνικολαϊκιστικό κόμμα της δεξιάς και το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία. Δεν είναι ένα κεντροδεξιό κόμμα, όπως είχε πει ο κ. Τσίπρας σε μια συνέντευξή του σε έναν τηλεοπτικό σταθμό. Συγκυβερνάτε λοιπόν με το κόμμα που δεν ψηφίζει το σύμφωνο συμβίωσης, δεν ψηφίζει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της πολιτείας ως προς τα βασικά δικαιώματα των πολιτών στην θρησκευτική ελευθερία. Να τους χαίρεστε!

Και ταυτοχρόνως ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι ουσιαστικά σας χωρίζει άβυσσος μόνο από την Χρυσή Αυγή -έχουμε ξεκαθαρίσει εξάλλου όλοι μας τη θέση για τις αντιδημοκρατικές ενέργειες της συγκεκριμένης οργάνωσης- και όχι για παράδειγμα με αυτές τις ακροδεξιές θέσεις του συγκυβερνήτη σας. Την ώρα που ο εισηγητής των ΑΝΕΛ στις επιτροπές δήλωσε ότι «εμείς είμαστε εκείνοι που διδάξαμε τον πολιτικό πολιτισμό και δεν αποτελούμε πρόβλημα, αποτελούμε παράδειγμα προς μίμηση». Ντροπή!

Να θυμίσω δε, τι υπογράφεται στην Αιτιολογική Έκθεση. Και από τον Υπουργό κ. Ζουράρι, το κόμμα του οποίου βέβαια δεν ψηφίζει:

«να εξασφαλιστεί και για αυτούς κατάλληλος, ασφαλής, ελεύθερα προσβάσιμος και χωρίς αποκλεισμούς χώρος προσευχής και λατρείας της συγκεκριμένης θρησκείας…η έλλειψη αυτή έχει ως αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται η διεθνής εικόνα και αξιοπιστία της χώρας μας όχι μόνο σε διμερές διακρατικό επίπεδο αλλά και στους διεθνείς οργανισμούς…μια νομοθετική επιλογή για το τέμενος που αποδεικνύει το σεβασμό του Ελληνικού Κράτους στη θρησκευτική ελευθερία…θα εξασφαλίσει καλύτερα, και δη με την άμεση αρωγή της Πολιτείας, την ισότιμη και ελεύθερη πρόσβαση όλων των πιστών, ανεξαρτήτως εθνικότητας και δόγματος».

Αυτά λέει η Αιτιολογική Έκθεση. Και σ’ αυτά δεν συμφωνείτε ούτε καν εντός της κυβέρνησης. Τα υπογράφει δε και Υπουργός κόμματος, το οποίο αρνείται την ψήφο στα συγκεκριμένα θέματα. Η διασφάλιση όμως χώρων προσευχής για όλους τους πολίτες, για κάθε θρησκεία, είναι υποχρέωση μιας σύγχρονης, ευρωπαϊκής, δημοκρατικής πολιτείας. Πιστοί εμείς στις αρχές μας ως προοδευτική παράταξη, ψηφίζουμε αυτή την διάταξη για τα θέματα λειτουργίας ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα.

Η ίδρυσή του υπήρξε διακομματική απόφαση, αυτονόητη για ένα σύγχρονο, δημοκρατικό, ευρωπαϊκό κράτος. Αυτήν την απόφαση υπηρετούμε με συνέπεια.

Οι λοιπές, δήθεν ευρωπαϊκές – μεταρρυθμιστικές, δυνάμεις δεν θα κρυφτούν πίσω από την θετική ψήφο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Και στις επιτροπές και εδώ. Δεν θα ήταν σήμερα, δεν θα τη συζητούσαμε τη συγκεκριμένη διάταξη στην Ολομέλεια, αν δεν βάζαμε πάνω από τις μικροκομματικές σκοπιμότητες, πάνω από οποιοδήποτε πολιτικό κόστος, αυτή τη λογική. Τα ανθρώπινα δικαιώματα πάνω από αυτή τη λογική.

Φαίνεται λοιπόν ότι για όλους αυτούς οι αρχές και οι αξίες, ισχύουν μόνο αν δεν θιγούν τα μικροκομματικά συμφέροντά τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει καθημερινά ότι είναι όμηρος της ακροδεξιάς συνιστώσας της κυβέρνησης, των ΑΝΕΛ. Με τη στάση αυτή είστε εκτεθειμένοι στους προοδευτικούς πολίτες.

Εμείς δεν διαπραγματευόμαστε αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και το έχουμε αποδείξει εμπράκτως. Για εσάς, αλήθεια, ποιο είναι το αξιακό σας φορτίο, όταν έχετε μέσα στην κυβέρνησή σας αυτήν την πολιτική. Αλλά για ποιο φορτίο αξιακό αναρωτιέμαι; Όταν μέλος της δικής σας κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο κ. Πολάκης. Ο οποίος δηλώνει προχτές «βαστοσοιμπλέδες, μενουμευρώπηδες, εμείς θα νικήσουμε». Κοιτάξτε ορολογία Υπουργού της κυβέρνησης, της «πρώτης φοράς αριστερά». Δεν είναι ορολογία αυτή. Αφιερώνω λοιπόν σε αυτούς που πίστεψαν σε μία άλλη αριστερά και δεν την έχουμε –γιατί εμείς θα προσφέρουμε την εναλλακτική προοδευτική λύση- ό,τι έλεγε ο Τάσος Λειβαδίτης: «Η δική μου αριστερά δεν πέταξε ποτέ γιαούρτια. Η δική μου αριστερά διακρινόταν πάντα για την ευγένεια της. Η δική μου αριστερά ξεχώριζε πάντα για την επιμονή της στις ιδέες της. Οριοθετήθηκε για την ανιδιοτελή της προσφορά. Φημιζόταν για την ανεκτικότητα της στο διαφορετικό. Δεν «χάιδεψε» ποτέ αυτιά τεμπέληδων, λουφαδόρων και βολεμένων. Εν τέλει, η δική μου αριστερά είναι μια πολύ μοναχική υπόθεση».

Αυτή η πολιτική δεν μπορεί να συνεχιστεί για τον ελληνικό λαό. Και βεβαίως στον χώρο της παιδείας, για τον οποίο συζητάμε σήμερα, χρειάζεται μια πραγματική υπέρβαση, ένα προοδευτικό σχέδιο για να βγούμε από την κρίση. Για την ανάκαμψη της χώρας, πρέπει επιτέλους να αρθρώσουμε και να υλοποιήσουμε μια εθνική στρατηγική για την παιδεία. Έχουμε το έμψυχο υλικό. Δασκάλους, καθηγητές και προσοντούχα νέα γενιά. Μένει να χαράξουμε το δρόμο και να νομοθετήσουμε με συνέπεια και αποτελεσματικότητα, σεβόμενοι τις αρχές του κράτους δικαίου και της χρηστής διοίκησης. Και στη συνέχεια, να διασφαλίσουμε την εφαρμογή της στρατηγικής αυτής και την ανατροφοδότησή της. Το χρωστάμε στη νέα γενιά και πρέπει να το πράξουμε τα επόμενα χρόνια.”

Σχόλια