Δυστυχώς αυτό που παρακολουθούμε μέχρι στιγμής δεν είναι διαπραγμάτευση, αλλά «ξυλοδαρμός» της κυβέρνησης από την τρόικα! Οι θέσεις των εκπροσώπων των δανειστών είναι μαξιμαλιστικές και ανελαστικές, σε βαθμό που να αμφισβητούν επί της ουσίας και να μην αναγνωρίζουν αυτό που δημοσίως εγκωμιάζουν: τις οικονομικές επιτυχίες της κυβέρνησης τόσο στον τομέα των ελλειμμάτων όσο και στον τομέα του πρωτογενούς πλεονάσματος και της ανάπτυξης. Εκτός αν άλλα λένε δημοσίως και άλλα πιστεύουν…
Από την άλλη μεριά, έχουμε εντυπωσιακά λανθασμένους χειρισμούς από πλευράς κυβέρνησης, τόσο ως προς τη «διαπραγμάτευση» με την τρόικα όσο και ως προς τον σχεδιασμό της «επόμενης ημέρας». Τις συνέπειες όλων αυτών τις βλέπουμε στις καθημερινές εμπλοκές. Ηδη η κυβέρνηση βρίσκεται σε συνθήκες μεγάλης πίεσης και «καθολικής άμυνας». Ο κ. Βενιζέλος, εξερχόμενος από τη σύσκεψη του Μαξίμου, δήλωσε ότι «δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε σε τίποτα»!
Μακάρι να επιτευχθεί «συμβιβασμός» χωρίς υποχωρήσεις στις «κόκκινες γραμμές» που έθεσε η κυβέρνηση είτε άμεσα είτε έμμεσα. Αν και όπως εξελίσσονται τα πράγματα, κάπως «χλωμό» φαίνεται… Πάντως θα είναι απόλυτη καταστροφή για την κυβέρνηση να… ξαναψηφίσει έναν νέο νόμο για τις «100 δόσεις»! Θα την πάρει ο κόσμος με τις… «πέτρες»! Είναι σαφές ότι βρισκόμαστε στο «τελευταίο πεντάλεπτο» του αγώνα και το πιο πιθανό είναι να πάμε σε «καθυστερήσεις»…
Οποιοδήποτε όμως κι αν είναι το αποτέλεσμα, ακόμα και σχετικά θετικό, έτσι όπως διεξήχθη ο «αγώνας», δύσκολα θα «δώσει πόντους» στην κυβέρνηση, στο τέλος της ημέρας, ικανούς για πολιτική αξιοποίηση.
Τρόποι να «κρυφτούν» ορισμένα πράγματα πάντα υπάρχουν. Αλλά αυτή είναι «μάχη προσχημάτων». Από την άλλη, υπάρχουν οι «βολονταρισμοί» είτε της τρόικας είτε της κυβέρνησης, που δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν. Το ζητούμενο είναι μια πραγματικά «προωθητική λύση» για τη χώρα, που δεν φαίνεται δυστυχώς στον ορίζοντα, ιδίως μετά και τη δήλωση Ντράγκι ότι μια αναδιάρθρωση του χρέους ούτε αναγκαία ούτε χρήσιμη είναι…