Μεγάλη ανάσα από τις εκλογές στην Ολλανδία. Μεγαλύτερη από ότι φανταζόμαστε. Μα δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο, θα αντιτείνει κάποιος. Έγινε.

Τα ιστορικά γεγονότα, κάποιες φορές, εμφανίζουν ήσσονος σημασίας δυναμική στην αρχή. Αργότερα όμως, διογκώνονται με τέτοιο τρόπο που τίποτα δεν μπορεί να τα σταματήσει. Έτσι και στην Ολλανδία. Είναι μια μικρή νίκη ενάντια στον παραλογισμό του λαϊκισμού και του ανορθολογισμού στην Ευρώπη.

Δεν μπορώ να βρω καλύτερο παράδειγμα από την συμπεριφορά του Εβραϊκού πληθυσμού στη Γερμανία, την περίοδο 1937-38.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Εβραίων δεν έδινε μεγάλη σημασία στη βίαια συμπεριφορά των ναζί, εκτιμώντας ότι δεν θα μπορέσουν τελικά να υλοποιήσουν τις απειλές τους, γιατί απλά “δεν θα μπορέσουν”… Χαρακτήριζαν εξάλλου τα γεγονότα ως “μεμονωμένα”. Ακόμη και την “νύχτα των Κρυστάλλων”.

Τα επιχειρήματα πολλά: Δεν θα αφήσει η διεθνής κοινότητα να εξελιχθεί ένα πογκρόμ εναντίον των Εβραίων, οι Εβραίοι ελέγχουν τις επιχειρήσεις και το εμπόριο στη Γερμανία, δεν γίνονται τέτοια πράγματα στη σύγχρονη εποχή κλπ. Ένας μικρός, σχετικά, αριθμός Εβραίων φοβήθηκε και αναζήτησε προστασία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συμπεριφορά τους θεωρήθηκε τότε υπερβολική και αντιμετωπίστηκε με υποτιμητικά σχόλια. Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι φοβισμένοι κατέληξαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αισιόδοξοι, δυο χρόνια μετά, στα κρεματόρια.

Σχόλια