Του Κυριάκου Αθανασιάδη.

Λόγια της Πλώρης.

  • Τι να σας πω, καλό παιδί φαινόταν ο Μπαλτάκος, με το χαμόγελο, κάτω κοιτούσε, ποτέ δεν έδωσε δικαιώματα, δεν τον είχαμε για τέτοιον άνθρωπο.
  •  Και τέλος πάντων ζήτησε συγγνώμη ο άνθρωπος & είχε στο μάτι μια στάλα θολή, ένα δάκρυ απ’ αυτά που δεν τα πιάνουν οι φακοί & οι τεχνολογίες.
  • Και να σου πω; Άσε τις Ευρωεκλογές. Μετά τις Εθνικές, όλ’ αυτά —ΧΑ, Μνημόνια κλπ.— θα ‘ναι παρελθόν μ’ ένα νόμο. Να βάλω ένα ποτηράκι ακόμα;
  •  Εμείς τα γραφεία μας ήταν μεσοτοιχία & αυτοί μετά ήρθαν & εγώ δεν, αλλά πιο μετά αυτό το κόμμα λέει πες, & εγώ αυτοί δεν, & έτσι είπαν ίσως.

The Book’s Journal

 

Σχόλια