Προσωπικά, πιστεύω, πως όταν σου παρουσιάζεται μια ευκαιρία στη ζωή που βγάζει μάτι, αν μη τι άλλο, και δεν την εκμεταλλεύεσαι ή δεν θέλεις να την αξιοποιήσεις, μάλλον δεν έχεις αντίληψη του χώρου που ζεις και πραγματεύεσαι.

Σε αυτή τη σελίδα της ιστορία βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, τόσο με τους ευρωπαίους εταίρους και κατ΄ επέκταση με τους δανειστές, όσο και με τους «αντιφρονούντες» 32 που δεν δέχονται την συμφωνία του αρχηγού τους, αντικρίζει ξεκάθαρα πλέον μια και μοναδική ευκαιρία.

Να ξεκαθαρίσει με τους αριστερούς δραχμολάγνους – αντιευρωπαϊστές και να επανασυστήσει, σε γερές βάσεις, την πτέρυγα της κεντροαριστεράς που κανείς μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να συσπειρώσει, όποιες αίολες προσπάθειες κι αν επιχείρησε.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αναμφισβήτητα ισχυρά πλεονεκτήματα. Από την μία, η  ατσαλάκωτη πολιτική προσωπικότητα την οποία δείχνει να εμπιστεύεται ο ελληνικός λαός (ψηφίζουν δε ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ) και από την άλλη η δημιουργία προσδοκιών που έχει φέρει στους πολίτες, ότι μπορεί να αλλάξει τη θανατηφόρα λειτουργία του κράτους, τον ισχυροποιούν έναντι των πολιτικών αντιπάλων του.

O πρωθυπουργός, εάν το επιθυμεί και έχει τα κομματικά… κότσια, θα πρέπει μέσα στο καλάθι του ΣΥΡΙΖΑ, να ξεχωρίσει πλέον τα χλωρά από τα ξερά.

Θα πρέπει να κοιτάξει «κατάματα» την ιστορία του μέλλοντος, να αντικρίσει την πραγματικότητα που ξεδιπλώνεται αβίαστα μπρος του και να συσπειρώσει το λεγόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς.

Τώρα, που είναι άτρωτος εσωκομματικά και εξωκομματικά και η φωνή του δεν έχει ξεκινήσει να… τρεμοσβήνει.

Ο χώρος την Κεντροαριστεράς τον περιμένει. Εκείνος θα χάσει το ραντεβού;