Κύρια σημεία των παρεμβάσεων στην εκδήλωση με θέμα: «Σοσιαλδημοκρατία και Ανανεωτική Αριστερά»
Αποσπάσματα ομιλίας του Θόδωρου Μαργαρίτη
«Αν θέλουμε ο χώρος του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού να ξαναγίνει ισχυρός εναλλακτικός πόλος , να μετατραπεί σε πλειοψηφικό ρεύμα, να επανασυνδεθεί με τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, πρέπει να ξαναπιάσει το νήμα από την αρχή. Χωρίς καμία διάθεση ορθοδοξίας να επαναπροσδιοριστεί με βάση τις ιδρυτικές του αρχές. Αυτές που βάζουν επιτακτικά την πρωτοκαθεδρία στην πολιτική με ένα σχέδιο δημοκρατικής αφύπνισης. Που σημαίνει ότι κινείται ανταγωνιστικά προς τις συντηρητικές πολιτικές.
Η αυτόνομη και ισχυρή παρουσία των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς παραμένουν κεντρικό καθήκον όχι μόνο ως ιδεολογικό διακύβευμα αλλά και για την ίδια την πορεία των εξελίξεων σε προοδευτική κατεύθυνση. Ο κίνδυνος από μια ενδεχόμενη κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί άλλωστε να οδηγήσει σε συντηρητική παλινόρθωση είτε πολύ χειρότερα σε αχαρτογράφητα νερά κοινωνικών εντάσεων με ακροδεξιά και υπο-πολιτικά χαρακτηριστικά. Οι δυνάμεις της ευθύνης , της προοδευτικής παράταξης, του αριστερού ρεαλισμού πρέπει να είναι σε διαρκή επιφυλακή. Όσο για τις συμμαχίες ένα είναι σίγουρο. Ότι αυτές που αφορούν κυβερνητικές λύσεις θα πρέπει να απαλλαγούν από το σύνδρομο κυβερνητισμού που ταλαιπώρησε το ΠΑΣΟΚ ,από την αφέλεια που τραυμάτισε σοβαρά τη ΔΗΜΑΡ.
Σημεία από την ομιλία του Φ. Σαχινίδη
Η εκλογική πορεία των σοσιαλιστικών κομμάτων στην Ελλάδα με καθυστέρηση ακολουθεί την καθοδική πορεία των αντίστοιχων κομμάτων στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό που διαφέρει στην περίπτωση της Ελλάδας ήταν το μέγεθος των απωλειών της εκλογικής δύναμης του ΠΑΣΟΚ που σε μια πενταετία υποδεκαπλασιάστηκε.
Μετά την κρίση του 2008, που οδήγησε σε τεράστιες απώλειες σε ΑΕΠ και θέσεις εργασίας και διόγκωσε τις κοινωνικές ανισότητες, η σοσιαλδημοκρατία θα πρέπει να αναζητήσει νέους δρόμους και νέες απαντήσεις στις μεγάλες κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και της ατελούς ΟΝΕ.
Απαντήσεις που κινούνται πέρα από τον εθνικό κεϋνσιανισμό της χρυσής εικοσιπενταετίας 1945-1970 αλλά και πέρα από τον Τρίτο Δρόμο του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος της δεκαετίας του 1990.
Η προοπτική λοιπόν των υφιστάμενων δυνάμεων της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας να πρωταγωνιστήσουν στην ανασύνταξη του χώρου μόνες ή σε συνεργασία με δυνάμεις της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς του πολιτικού φιλελευθερισμού και της πολιτικής οικολογίας, σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί από την δυνατότητα τους να κτίσουν από την αρχή σχέσεις εμπιστοσύνης με τις κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν να εκπροσωπήσουν και να παρουσιάσουν μια νέα προγραμματική πρόταση.
Οι προγραμματικές αυτές αναζητήσεις και συνθέσεις προϋποθέτουν ένα ελληνικό –προσωπικά θεωρώ αναγκαίο ένα Ευρωπαϊκό- «Επινέ» ή «Μπαντ Γκόντεσμπεργκ» όπου θα αναδειχθεί η νέα προγραμματική πρόταση για την έξοδο από την κρίση και την επόμενη ημέρα αλλά και οι νέες προοδευτικές συμμαχίες.
Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για τις υπάρχουσες δυνάμεις της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς, αν θέλουν να έχουν προοπτική και να συμβάλλουν καταλυτικά στη διαμόρφωση της νέας πολιτικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Διαφορετικά, κινδυνεύουν να «φινλανδοποιηθούν» ή να εξαφανιστούν.
Βασικά σημεία ομιλίας του καθηγητή Π.Κ. Ιωακειμίδη
Ο κ. Ιωακειμίδης τόνισε την αναγκαιότητα ανασυγκρότησης της σοσιαλδημοκρατίας, κεντροαριστεράς
και προοδευτικού κέντρου σε νέες βάσεις και με νέες ιδέες και προτάσεις πολιτικής. Και τούτο ως προϋπόθεση και όρος για την δημοκρατική, πολιτική ομαλότητα και σταθερότητα της χώρας, την προώθηση γνήσιων, προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και τη διασφάλιση της θέσης της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο και την προώθηση πολιτικών για την οικονομική ανάπτυξη, την καταπολέμηση της ανεργίας, των ανισοτήτων, της φτώχειας και κοινωνικής περιθωριοποίησης και τελικώς για την αλλαγή της Ευρώπης. Επεσήμανε ακόμη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τις προϋποθέσεις να μετεξελιχθεί σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και να προωθήσει μια γνήσια μεταρρυθμιστική agenda. Διερωτήθηκε εάν στο πλαίσιο των ρυθμίσεων της ευρωζώνης μπορεί να ασκηθεί σοσιαλδημοκρατική πολιτική. Απάντησε λέγοντας ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για κάτι τέτοιο αλλά η άσκηση σοσιαλδημοκρατικών λύσεων εξαρτάται από το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων στην Ευρώπη, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την επάνοδο των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην πολιτική κυριαρχία της
Ευρώπης.»
Πέτρος Τατσόπουλος
Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος επισημαίνει «την ανάγκη συνομοσπονδίας του χώρου ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ με διατήρηση της αυτονομίας κάθε κόμματος που θα μετάσχει στη συνομοσπονδία ως μόνου τρόπου να αντιμετωπισθεί τόσο ο αριστερός όσο και ο δεξιός λαικισμός».
Εύα Καιλή
Η Ευρωβουλευτής Εύα Καιλή επισημαίνει την αναγκαιότητα μιας ισχυρής φιλευρωπαικής μεταρρυθμιστικής κεντροαριστεράς παρουσιάζοντας στοιχεία για όσα μας ενώνουν με την Ευρώπη ενώ παράλληλα θα επιχειρηματολογήσει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ενταχθεί στην κεντροαριστερά