Πέθανε τα ξημερώματα, σε ηλικία 74 ετών, ο μουσικοσυνθέτης Λουκιανός Κηλαηδόνης ο οποίος νοσηλευόταν το τελευταίο χρονικό διάστημα με λοίμωξη του αναπνευστικού στο νοσοκομείο Υγεία.

Η οικογένειά του εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ευχαριστεί τους γιατρούς που στάθηκαν στο πλευρό του μουσικοσυνθέτη και τον φρόντισαν όλο αυτό το διάστημα.

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 15 Ιουλίου 1943. Σπούδασε στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και κατόπιν Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, χωρίς ποτέ να ασκήσει αυτό το επάγγελμα. Ήταν παντρεμένος με την Άννα Βαγενά με την οποία απέκτησαν δύο κόρες. Το 1999 δημιούργησαν μαζί τη δική τους μουσική σκηνή, το «Μεταξουργείο».

Η καλλιτεχνική καριέρα του Λουκιανού Κηλαηδόνη ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν έγραψε τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου «Η Πόλη μας». Τα τραγούδια, στον ομότιτλο δίσκο που κυκλοφόρησε, ερμήνευσαν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς. Ο Έλληνας τραγουδοποιός συνέχισε με πολλά τραγούδια και περισσότερη μουσική (προσωπικοί δίσκοι, συμμετοχές και συνεργασίες, μουσική ή/και στίχους για θεατρικές και κινηματογραφικές παραστάσεις, για τηλεοπτικές εκπομπές, κ.ά.). Πολλά από τα τραγούδια του αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν πολύ («Είμαι ένας φτωχός και μόνος κάουμποϋ», «Μια μέρα μιας Μαίρης», «Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών», «Ντίσκο», κ.ά.). Έχει κάνει πάρα πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο.

Το 1973 κυκλοφόρησαν σε κόκκινο βινύλιο τα «Μικρoαστικά» σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη, όπου για πρώτη φορά ο Κηλαηδόνης ερμήνευσε δικές του συνθέσεις. Αυτή η δουλειά ήταν σταθμός στην καλλιτεχνική του πορεία, αλλά και στα μουσικά πράγματα, γιατί τα «Μικροαστικά» πριν εκδοθούν σε δίσκο κυκλοφόρησαν παράνομα στη διάρκεια της δικτατορίας και έγιναν σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη γενιά. Επόμενη δισκογραφική δουλειά του ήταν τα «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας» πάλι σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη. Το 1976 ο Λουκιανός έγραψε το «Media Luz», τον μόνο δίσκο με ορχηστρική μουσική, που αποτέλεσε το σάουντρακ μιας υποθετικής ταινίας «Film Noir».

Από το 1978 και μέχρι το 1991 κυκλοφόρησαν πέντε απόλυτα προσωπικοί του δίσκοι: «Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόϋ», «Ψυχραιμία Παιδιά», «Χαμηλή πτήση», «Τραγούδια για κακά παιδιά», «Γιατί θα γίνω μαραγκός» και ένας δίσκος με τραγούδια της δεκαετίας του ’50 και τίτλο «Fifties και ξερό ψωμί». Το 1993 κυκλοφόρησε το διπλό του άλμπουμ «Αχ! Πατρίδα μου γλυκιά», μια καταγραφή της μουσικής πορείας της Ελλάδας τα τελευταία 50 χρόνια.

Το «Πάρτυ» στη Βουλιαγμένη

Η πρώτη μεγάλης κλίμακας συναυλία του, το περίφημο «Πάρτυ» στη Βουλιαγμένη, έγινε στις 25 Ιουλίου του 1983 και συγκέντρωσε πάνω από 70.000 άτομα (άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό στις 100.000).
Ο απόφοιτος αρχιτεκτονικής Λουκιανός Κελαηδόνης οραματίστηκε μαζί με τη σύζυγό του Άννα Βαγενά, «μια λαϊκή βραδιά με κάποιο αισθητήριο», μία μουσική γιορτή μέσα στο κατακαλόκαιρο. Με κεφάτες παρέες να λικνίζονται στη μουσική του κάτω από το φως του φεγγαριού.

Η ιδέα ήταν να κλείσει την πλαζ του ΕΟΤ στη Βουλιαγμένη μια νύχτα με πανσέληνο και να την μεταμορφώσει σε συναυλιακό χώρο. Ήταν ο πρώτος που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα, χαρακτηριστικό των πολιτικών συναυλιών της Μεταπολίτευσης, και τις τοποθέτησε σε φυσικούς χώρους.

Όπως είχε αναφέρει ο ίδιος: «Πηγαινοερχόμουν έξι μήνες. Μέτρησα τα πάντα. Το μόνο που δεν προέβλεψα ήταν η μεγάλη προσέλευση του κόσμου». Η συναυλία έγινε γνωστή στο κοινό με μια λιτή αφίσα και ανακοινώσεις στο ραδιόφωνο.
Η βραδιά μεταδιδόταν από το ραδιόφωνο για 5 ώρες, από τις 9 μέχρι τις 2. Συντονιστής ήταν ο Γιάννης Πετρίδης, ο οποίος έπαιζε μουσική από 50s, 60s και 70s στα κενά ανάμεσα στους καλλιτέχνες. O Ηρακλής Παπαδάκης και ο Διαγόρας Χρονόπουλος ανέλαβαν την κινηματογράφηση, που είχε και εντυπωσιακά για την εποχή πλάνα με ελικόπτερο, από την οποία προέκυψε η ομώνυμη ταινία «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη».

Η σκηνή είχε στηθεί πάνω σε μια πλωτή εξέδρα, που βρισκόταν γύρω στα 15 μέτρα μέσα στη θάλασσα. Οι καλλιτέχνες έφθαναν στη σκηνή με μία κατάφωτη φορτηγίδα από τον παρακείμενο Ναυτικό Όμιλο της Βουλιαγμένης. Η βραδιά άνοιξε με τον οικοδεσπότη Λουκιανό Κηλαηδόνη, ενώ η πιανίστρια Νέλι Σεμιτέκολο έπαιξε κομμάτια του Σκοτ Τζόπλιν.
Γύρω στις 10 εμφανίσθηκε η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, η οποία τραγούδησε παλιά τραγούδια της δεκαετίας του ’40 και του ’50. Ακολούθησε ο Βαγγέλης Γερμανός με την «Κρουαζιέρα» και την «Μπανιέρα».

Στη συνέχεια, ο Διονύσης Σαββόπουλος, με τη «Συννεφούλα», ξεσήκωσε τον κόσμο και ευχήθηκε σε όλους «Να μας έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε». Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, εμφανίστηκε ένα τρεχαντήρι και μια ψαρόβαρκα με κανταδόρους και τη μαντολινάτα του Φώτη Αλέπωρου, ενώ στη 1 το πρωί έκανε την εμφάνισή του ο Κηλαηδόνης με την Αφροδίτη Μάνου και την μπάντα του, «Three and the Koukos Band». Η βραδιά έκλεισε λίγο μετά τις 2 το πρωί, όταν στη σκηνή ανέβηκε ο Γιώργος Νταλάρας, που μαζί με τον οικοδεσπότη τραγούδησαν τα «Θερινά Σινεμά».

…όσοι πηγαίνουν στη Βουλιαγμένη,
λέει ένας νόμος παλιός,
νύχτα με φεγγάρι κι είναι λίγο φτιαγμένοι,
πάντα τη βρίσκουν αλλιώς…

Στο «Πάρτυ» εμφανίστηκαν διαδοχικά οι Διονύσης Σαββόπουλος, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Αφροδίτη Μάνου και Μαντώ, αποβιβαζόμενοι με ταχύπλοα στην πλωτή εξέδρα. Σε μια εποχή που ο όρος «beach party» δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός, η συγκεκριμένη συναυλία κατάφερε να δημιουργήσει το αδιαχώρητο σε όλη την παραλιακή λεωφόρο, από τη Βουλιαγμένη μέχρι τη λεωφόρο Συγγρού. Όχι άδικα, το «Πάρτυ» στη Βουλιαγμένη θεωρήθηκε το ελληνικό Woodstock και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης με αυτήν την εκδήλωση ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα και τα θέατρα, σε φυσικούς χώρους.

Θέατρο – κινηματογράφος

Για δέκα χρόνια έγραφε αποκλειστικά τη μουσική για το «Ελεύθερο Θέατρο» («Ελεύθερη Σκηνή»), με επιλεγμένα κομμάτια να περιλαμβάνονται στο άλμπουμ «Πάμε μαέστρο». Ήταν βασικός συνθέτης των παραστάσεων του «Θεσσαλικού Θεάτρου» της πρώτης περιόδου. Είχε συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με το Λαϊκό Θέατρο του Λ. Τριβιζά, με την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου κλπ.
Επίσης, έγραψε μουσική για τις ταινίες «Οι κυνηγοί» και «Ο θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Παντελή Βούλγαρη και «Οι Αθηναίοι» του Βασίλη Αλεξάκη, καθώς και για πολλές τηλεοπτικές εκπομπές.



Η ανακοίνωση της οικογένειας του Λουκιανού Κηλαηδόνη

Ευχαριστούμε πολύ όλους τους γιατρούς, τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές που τον φρόντισαν σε όλες του τις νοσηλείες.
Ευχαριστούμε όλους εσάς που τον αγαπήσατε και ξέρουμε ότι θα τον αγαπάτε για πάντα.
Η τελετή θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Στη μνήμη του Λουκιανού όσοι θέλετε μπορείτε να καταθέσετε χρήματα στον λογαριασμό GR8501101130000011395450502 της Εθνικής Τράπεζας βοηθώντας μία αγαπημένη μας οικογένεια που το έχει ανάγκη.

Συλλυπητήρια μηνύματα

Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Νικόλαος Βούτσης εξέφρασε την οδύνη του για τον θάνατο του Λουκιανού Κηλαηδόνη και τα θερμά συλλυπητήριά του στην οικογένεια του καλλιτέχνη.

«Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο χαρισματικός τροβαδούρος, ο πολυτάλαντος δημιουργός, ο αγαπητός φίλος, έφυγε από κοντά μας. Με το εξαιρετικά πλούσιο μουσικό έργο του, σφραγισμένο με την κριτική ματιά και το καυστικό χιούμορ του πολιτικά ενεργού, ανήσυχου καλλιτέχνη, μας συγκίνησε, μας μάγεψε και μας προβλημάτισε στα κρίσιμα ‘‘πώς’’ και ‘‘γιατί’’ της ιστορίας και της κοινωνίας μας. Η απώλειά του είναι οδυνηρή και αναντικατάστατη. Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του, συνάδελφο βουλευτή Άννα Βαγενά, και στις θυγατέρες τους. Στη μνήμη του, η Βουλή των Ελλήνων θα καταθέσει ποσό για φιλανθρωπικό σκοπό σε τραπεζικό λογαριασμό, σύμφωνα με την επιθυμία της οικογένειάς του», δήλωσε ο κ. Βούτσης.

Σχόλια