Λοιπόν μολύβι και χαρτί, η διάσπαση στο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε λαγούμι.

Έρμη η χώρα με αγωνία παρακολουθεί πότε θα ανάψει το φυτίλι.

Εκλογές 2015 κι όλες οι δημοσκοπήσεις το είχανε προβλέψει.

Έρχεται η για «πρώτη φορά Αριστερά» Κυβέρνηση του Αλέξη.

Όσο η διαπραγμάτευση κρατούσε, παρέμενε ζωντανή η ελπίδα.

Κατέρρευσαν δυστυχώς οι ψευδαισθήσεις και ξαναφούντωσε η αγωνία.

Μόλις συμφώνησε με τους δανειστές, ακούστηκε να φωνάζει.

Παραγγελιά σε ενότητα, γιατί την είδε τη διάσπαση με δρασκελιές να πλησιάζει.

Αλέξη, το κόμμα αυτό ήταν ήδη διασπασμένο.

Όταν έπαιρνες αριστεριστές και λαϊκιστές, έγραφες  το δικό σου πεπρωμένο.

Κάποιοι σου τάλεγαν από τότε, μα δεν ήθελες να ακούσεις.

Δεν γίνεται με ΚΟΕ, ΔΕΑ και λοιπούς να Κυβερνήσεις.

Έδιωξες τρεις απ΄ την Κυβέρνηση, δεκαεπτά φύγανε από την Κεντρική Επιτροπή.

Απειλείς να διαγράψεις τριάντα έξι, να πας σε εκλογές και νέα Βουλή.

Κι ωστόσο «Κυβερνάς ;» ακόμη τελείως σοβαρός, υπνοβατώντας σε ένα κράτος.

Με κλειστές τράπεζες και λαό ταπεινωμένο.

Που δεν έχει ελπίδα, απαλλαγή από το χρέος δεν ζητά, αλλά δικαιοσύνη.

Αλέξη, κείνο που μας τρώει, κείνο που μας σώζει.

Είναι που ονειρευόμαστε σαν τον Καραγκιόζη.

Καθώς μας φέρνει πιο μακριά κι από το Γολγοθά σου.

Αλέξη στον ουρανό της πολιτικής σου.

Ηγέτης δεν είναι αυτός που σερφάρει πάνω στο κύμα της Ιστορίας,

Αλέξη, ηγέτης είναι αυτός που γράφει ο ίδιος Ιστορία.