ΟΤΑΝ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, ερωτηθείς απάντησε πως «είναι προφανές ότι δεν θα τον θεωρήσω ούτε αποστάτη, ούτε αργυρώνητο ή οτιδήποτε άλλο», βεβαίως και δεν… έκλεισε πονηρά το μάτι στους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ προκειμένου να ψηφίσουν τον κ. Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Είπε αυτό ακριβώς που πιστεύει και που από την πρώτη στιγμή δήλωσε: ότι δηλαδή δεν περνάει καν απ’ το μυαλό του να υπάρχουν Ελληνες βουλευτές που «τα πιάνουν» και ότι άλλο πράγμα είναι η ασυνέπεια, η έλλειψη σοβαρότητας και η αναξιοπιστία και άλλο ο χρηματισμός. Αυτά ως γενικός κανόνας. Σε ό,τι αφορά τους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, ξεκαθάρισε ότι «αποφασίστηκε ομόφωνα πως η συμπεριφορά και η στάση των βουλευτών στη διαδικασία της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι σταθερή, θα είναι αρνητική για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρώτη ψηφοφορία μέχρι και την τρίτη». Από κει και πέρα, η ερμηνεία που δόθηκε, οι σχολιασμοί που ακολούθησαν και η… είδηση που προέκυψε και που εξαιρετικώς προεβλήθη, ότι Κουβέλης και ΔΗΜΑΡ προσχωρούν στο… Κίνημα των 180, είναι εκ του πονηρού.
Είναι γεγονός πως η ΔΗΜΑΡ δεν βρίσκεται και… στα καλύτερά της. Δημοσκοπικώς είναι στα πολύ κάτω της και επικοινωνιακώς… άσ’ τα να πάνε.
Είναι -επίσης- γεγονός ότι τους τελευταίους, ειδικώς, μήνες, μηχανισμοί και μέθοδοι επικοινωνίας διαμορφώνουν το περιβάλλον και το κλίμα, μέσα στο οποίο θα «καλλιεργηθεί» εκείνο που θα επιδιωχθεί να κυριαρχήσει ως… κοινή γνώμη. Μια κοινή γνώμη ταυτισμένη με τους σχεδιασμούς εκείνων που επιμένουν να «ονειρεύονται» μέτρα κατά της κοινωνίας.
Στα πλαίσια αυτά, άρα, σημασία δεν έχει μόνο το τι θέλεις να πεις, αλλά και το πώς ακριβώς το λες, ποια στιγμή το λες (το περίφημο timing) και -κυρίως- τι αξία έχει να το λες… Οπως και να ’χει, ό,τι ήτανε να λεχθεί, ελέχθη και ο ντόρος έγινε με λάθος τρόπο κι αυτή τη φορά. Τόσο, όμως, η ΔΗΜΑΡ, όσο και ο Φώτης Κουβέλης, παρά τα χαμηλά ποσοστά που εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις, παραμένουν υπολογίσιμες -πολιτικές- οντότητες (ούτως ειπείν) όχι μόνον για τους δέκα βουλευτές που διαθέτει σήμερα, αλλά και για ό,τι με το πρόγραμμά της σηματοδοτεί, ακόμα κι αν μέχρι τώρα δεν κατάφερε ούτε ευρύτερα γνωστό να το κάνει, ούτε και επιτυχώς να το εφαρμόσει τότε που είχε την ευκαιρία. Οι μέρες που ακολουθούν θα καθορίσουν το… αύριο της ΔΗΜΑΡ.