Βρέθηκε να συμμετέχει στον Εφ. ΕΛΑΣ του χωριού του.
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας κυνηγημένος και τρομαγμένος κατέφυγε στην Αθήνα για την επιβίωση.
Συμμετείχε στις μεγάλες συγκεντρώσεις της αριστεράς στον Παναθηναϊκό. Στα τέλη του ’46 κλήθηκε στο στρατό. Στο κέντρο εκπαίδευσης δήλωσε την συμπάθειά του γι’ αυτούς που είχαν ξαναβγεί στο βουνό. Βρέθηκε στο Μακρονήσι. Βασανίστηκε. Υπέγραψε δήλωση μετανοίας.
Με προβλήματα όρασης βρέθηκε να υπηρετεί στην Πάτρα. Ο οργανισμός συνήλθε. Αυτός δεν ήθελε να πολεμήσει εναντίον των παλαιών συντρόφων του.
Το Γενάρη του ’49 βρέθηκε στην Κόρινθο αναμένοντας να εξεταστεί στην Ανωτάτη Υγειονομική Επιτροπή. Ήταν η εποχή που γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας είχε εκτελεστεί γιατί είχε επιχειρήσει να αποφύγει την στράτευση.
Ο υψηλόβαθμος αξιωματικός του υγειονομικού με ένα μαγικό κολίριο αποκαθιστά πλήρως την όραση. Ανταλλάσσουν δύο κουβέντες για το χωριό του. Ακολούθως υπογράφεται η απαλλαγή.
Φεύγει ανακουφισμένος με αιώνια ευγνωμοσύνη γι’ αυτόν τον άνθρωπο, που δεν έμαθε ποτέ το όνομά του.