Κατεστραμμένος από την κρίση δηλώνει και ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης, στα χνάρια του κ. Πάγκαλου. Ξεχνά ο λάλος δημοκόπος πως η κρίση τον ευνόησε: θα γινόταν άραγε υφυπουργός (ως στέλεχος του ΛΑΟΣ) και κατόπιν υπουργός (ως στέλεχος της Ν.Δ.), αν δεν μεσολαβούσε η πολιτική και οικονομική κρίση; Πόσες πιθανότητες είχε να αποκτήσει ένας πατενταρισμένος ακροδεξιός και μια τηλεοπτική φιγούρα στα όρια του κιτς θέση σε κυβερνητικό σχήμα με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ, αν το ΠΑΣΟΚ –συνδημιουργός της κρίσης, και γι’ αυτό θύμα της- δεν είχε απεμπολήσει τις ιδέες του για να παραμείνει γαντζωμένο στην εξουσία; Μηδαμινές.
Δήλωσε επίσης το κυβερνητικό στέλεχος ότι, αν στις εκλογές νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα σηκώσει πάραυτα τις τραπεζικές καταθέσεις του. Δεν ξέρω αν θα τις βάλει στο μαξιλάρι του, θα τις κρύψει σε κάποιο τηλεοπτικό στούντιο ή θα τις σιγουρέψει στο εξωτερικό. Δικός του λογαριασμός, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κυριολεκτικά και μεταφορικά, όμως, ο κ. Γεωργιάδης διέπραξε μέγα ατόπημα (τον ακριβή ορισμό της πράξης του θα μπορούσαν να τον βρουν οι τραπεζικοί και δικαστικοί υπεύθυνοι) και την πρώτη φορά που εξαπέλυσε την απειλή του και στις δευτεροτριτολογίες του σε κανάλια και ραδιόφωνα.
«Λέω όσα λένε και στα καφενεία», μας πληροφόρησε ο (καφενόβιος;) κ. Γεωργιάδης. Σε ένα και μόνο καφενείο αναφερόταν. Της Βουλής, το οποίο είχε την τύχη και την τιμή να δει τον πρωθυπουργό και να τον ακούσει να λέει σε βουλευτές του ότι «θα αδειάσουν τα ταμεία των τραπεζών αν νικήσει ο Τσίπρας». Ακριβώς την κινδυνολογική «προφητεία» του κ. Σαμαρά αναβάθμισε επικοινωνιακά ο κ. Γεωργιάδης. Και ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., έδωσε γραμμή (και με το προσωπικό του παράδειγμα) στους ομοϊδεάτες του να αποσύρουν μετεκλογικά τις καταθέσεις τους. Να διαλύσουν δηλαδή την οικονομία, που παραμένει «ελληνική οικονομία» είτε η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το πρώην ΛΑΟΣ κυβερνούν είτε ο κατηραμένος ΣΥΡΙΖΑ.
Εύκολα φανταζόμαστε ποιους κεραυνούς θα εξακόντιζε ο κ. Γεωργιάδης και ποια αναθέματα, πόσες ταμπέλες «ανθέλλην» και «προδότης» θα μοίραζε, αν κάποιος άλλος έλεγε όσα είπε και ξαναείπε η εξοχότης του, «ενοχλώντας» ακόμα και τον κ. Στουρνάρα, διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας πια, που ίσως κάτι θα ’πρεπε να κάνει την «ενόχλησή» του. Αν κάποιος άλλος, δηλαδή, εκβίαζε τόσο ανοιχτά το ψηφοφόρο κοινό. Και αν παρότρυνε με τόσο θράσος και τέτοια ελαφρότητα τους γαλάζιους και τους ημίμαυρους να σαμποτάρουν όχι ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά «όσα έχουν ήδη επιτευχθεί» διά των μνημονίων, όπως λέει και ο ίδιος. Και σφυρίζοντας αδιάφορα, να υπονομεύσουν την οικονομία της πατρίδας τους. Αλήθεια, η «σωτηρία της Ελλάδας» δεν είναι ο σκοπός, όποια κυβέρνηση κι αν επιλέγει ο κυρίαρχος (έτσι δεν λέμε) λαός; Ή μήπως είναι η σωτηρία του κόμματος στο οποίο βρίσκεται τώρα ο κ. Γεωργιάδης, έως το επόμενο κυβίστημά του;