Κομπάνι, μια πόλη στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία με μεγάλη στρατηγική σημασία για τους Κούρδους, αλλά και ψυχολογική, όπως επισημαίνει ο Γκύντερ Ζόιφερτ, εμπειρογνώμων σε θέματα Τουρκίας του Ινστιτούτου Επιστήμη και Πολιτική στο Βερολίνο, σε συνέντευξη στη Deutsche Welle.
«Πριν από ενάμιση χρόνο ο αρχηγός των Κούρδων στην Τουρκία, Αμπντουλάχ Οτσαλάν έκλεισε ειρήνη με την Τουρκία. Από την άλλη εξήγγειλε ένα κοινωνικό μοντέλο συμβίωσης διαφόρων εθνοτήτων και θρησκειών στην Εγγύς Ανατολή που στηρίζεται στο μοντέλο της άμεσης συμμετοχικής δημοκρατίας. Αυτό το μοντέλο έγινε προσπάθεια να εφαρμοστεί στο Κομπάνι. Που σημαίνει ότι για τους Κούρδους της Τουρκίας και κυρίως για τους οπαδούς του ΠΚΚ, το Κομπάνι έχει μεγάλη συμβολική σημασία ως τόπος, όπου για πρώτη φορά το κοινωνικό μοντέλο του πολιτικού τους ηγέτη έγινε πραγματικότητα. Στα μάτια τους το Κομπάνι συμβολίζει το μέλλον των Κούρδων στην Εγγύς Ανατολή».
Ποιες όμως θα ήταν οι συνέπειες σε περίπτωση που η πόλη πέσει στα χέρια των τζιχαντιστών της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος; Για την Τουρκία, όπως υποστηρίζει ο γερμανός πολιτολόγος θα είχε βαρύνουσες επιπτώσεις.
«Με την πτώση του Κομπάνι ο κουρδικός πληθυσμός της Τουρκίας θα συνέδεε τον τερματισμό της ειρηνευτικής διαδικασίας, πολύ απλά γιατί οι Κούρδοι της χώρας δεν κάνουν καμιά διάκριση με τους ομοεθνείς τους στην Συρία», υποστηρίζει ο γερμανός εμπειρογνώμων. « Σε μεγάλο ποσοστό είναι συγγενείς τους, στη δεκαετία του 30 πολλοί Κούρδοι της Τουρκίας μετανάστευσαν στη Συρία και μιλούν την ίδια γλώσσα. Το ΠΚΚ, τα τελευταία 20 χρόνια στρατολογεί νέους από το συριακό Κουρδιστάν για τον ένοπλο αγώνα του στην Τουρκία. Με λίγα λόγια υπάρχουν μεγάλες ομοιότητες και για τους Κούρδους στην Τουρκία, ενδεχόμενη πτώση του Κομπάνι θα ισοδυναμούσε με εχθρική πράξη και διακοπή της ειρηνευτικής διαδικασίας».
Ο Γκύντερ Ζόιφερτ υποστηρίζει ότι το πράσινο φως που έδωσε η Τουρκική Εθνοσυνέλευση για πολεμικές δραστηριότητες διευκολύνει την Τουρκία στους διπλωματικούς χειρισμούς της. Αλλά στο κείμενο ως πραγματική απειλή για την Τουρκία αναφέρονται στην πρώτη θέση το ΡΚΚ και το καθεστώς Ασάντ. Που σημαίνει ότι για την Τουρκία η καταπολέμηση του ισλαμιστικής οργάνωσης δεν είναι πρώτη προτεραιότητα, αλλά ο αγώνας κατά του ΠΚΚ και σε δεύτερο πλάνο το καθεστώς Ασάντ. «Η Άγκυρα έχει εντελώς διαφορετική προτεραιότητα από ότι οι ΗΠΑ η, Ευρώπη και οι Άραβες σύμμαχοι των Αμερικανών».