Ο «χρόνος» λειτουργεί, εδώ και καιρό, εις βάρος της κυβέρνησης. Την οδήγησε σε διαρκείς υποχωρήσεις, ενώ οι περισσότερες «κόκκινες γραμμές» ξεθώριασαν… Δυστυχώς, το χειρότερο σενάριο, της «παράτασης» του υφιστάμενου «προγράμματος» για μερικούς μήνες το 2015, προαναγγέλλεται από μερικούς «ισχυρούς κύκλους» των Βρυξελλών και εμφανίζεται πλέον ως το πιο πιθανό σενάριο εξελίξεων!
Από την άλλη μεριά, έχει «κλειδώσει» η… «ενισχυμένη πιστοληπτική γραμμή», με ισχυρές δεσμεύσεις και εποπτεία, με ταυτόχρονη παρουσία του ΔΝΤ. Το «χάσμα» μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών εξακολουθεί να υφίσταται, ενώ με τα νέα e-mails ζητούνται επιπλέον υποχωρήσεις.
Ακόμα κι αν τις επόμενες ημέρες υπάρξει, όπως αναμένεται, κάποιας μορφής σύγκλιση, το ευνοϊκό πολιτικό πλαίσιο που επεδίωκε η κυβέρνηση εν όψει προεδρικών εκλογών και μιας πανηγυρικής «επόμενης ημέρας» και για τους πιο αισιόδοξους, φαίνεται ότι έχει απολεσθεί… Είναι σαφές πλέον ότι η χώρα έχει εισέλθει σε περίοδο αμφισβητήσεων και αστάθειας. Η κυβέρνηση δεν τα κατάφερε. Εβαλε μόνη της τον πήχη ψηλά και πέρασε από κάτω! Η εικόνα της αρχίζει να μοιάζει με την εικόνα της κυβέρνησης Παπανδρέου λίγο πριν την πτώση, τηρουμένων βέβαια των διαφορών συγκυρίας, προσώπων, καταστάσεων κ.λπ.
Γι’ αυτή την εξέλιξη, προφανώς τις πρώτες ευθύνες έχει η ίδια η κυβέρνηση έστω κι αν προσπαθεί να τις «φορτώσει» στους άλλους, είτε στην ανευθυνότητα του… ΣΥΡΙΖΑ, είτε στον δογματισμό και τα… παιχνίδια των δανειστών κ.λπ. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι… σφύζει από υπευθυνότητα ο ΣΥΡΙΖΑ ή ότι δεν θέλουν να υλοποιήσουν, «με το ζόρι» μάλιστα, μια καταστροφική πολιτική για τη χώρα οι δανειστές μας. Ετερον εκάτερον. Ομως το αποτέλεσμα είναι εκείνο που μετράει.
Πληθαίνουν οι ενδείξεις, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, ότι η κυβέρνηση έχει απολέσει ένα μεγάλο μέρος από την προωθητική δυναμική της. Σ’ αυτό το πλαίσιο δεν φαίνεται πια να είναι αρκετό ούτε το «σωσίβιο των 180 ψήφων». Μια «καθαρή πολιτική λύση» αρχίζει να γίνεται προτιμότερη για μερικούς εκ των δανειστών μας…