Η μεγαλύτερη αποτυχία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ εντοπίζεται στον εκπαιδευτικό τομέα. Τρεις υπουργοί, τρία διαφορετικά πολιτικά σχέδια με κοινή συνισταμένη την γραμμή βλέποντας και κάνοντας.

Η εικόνα του Κώστα Γαβρόγλου στο πρόσφατο νομοθέτημα για την επιλογή διευθυντών στα σχολεία μόνο θλίψη προκαλεί. Αλλαγές επί αλλαγών την τελευταία στιγμή. Νομοσχέδιο που ισοπεδώνει προς τα κάτω την εκπαίδευση. Ένα Lower είναι επαρκές προσόν για τους διευθυντές των δημόσιων σχολείων.

Η άριστη γνώση μιας ξένης γλώσσας δεν χρειάζεται όπως και η πιστοποίηση της γνώσης υπολογιστών. Στην ισοπέδωση και στο εκπαιδευτικό τέλμα δυστυχώς πρωτοστατούν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών. Η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ συμβάλλουν δυστυχώς στην απαξίωση του δημόσιου σχολείου. Η αφωνία τους για την επιχειρούμενη αναμόρφωση του αναλυτικού προγράμματος του μαθήματος της ιστορίας είναι χαρακτηριστική.

Στον αντίποδα βρίσκονται εκατοντάδες μαχόμενοι εκπαιδευτικοί. Αυτοί είναι που κρατούν ακόμα ζωντανή την φλόγα της εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Ο Ζουμπουλάκης μάχιμος εκπαιδευτικός για πολλά χρόνια εξέδωσε ένα ιδιαίτερα ερεθιστικό βιβλίο με τίτλο «Για το Σχολείο» (εκδ. Πόλις). Ο συγγραφέας μας θυμίζει το αυτονόητο, ότι το σχολείο έχει παιδεμό κάτι που ξεχνούν όλοι οι υπουργοί Παιδείας.Τα δοκίμιά του τόμου είναι ιδιαίτερα ερεθιστικά. Θα σταθώ ιδιαίτερα στις προτάσεις του για το μάθημα των θρησκευτικών.

Συμφωνώ με την άποψη του συγγραφέα για τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα ήταν διαλυτική για την καθημερινότητα του σχολείου. Οι προτάσεις του για τη σημασία μελέτης των κειμένων της Παλαιάς και της Καινής διαθήκης είναι αξιοπρόσεκτες και πρέπει να αξιοποιηθεί στον σχεδιασμό του νέου αναλυτικού προγράμματος του συγκεκριμένου μαθήματος. Ο συγγραφέας σωστά υπογραμμίζει ότι το σχολείο είναι αναγκαίο να λειτουργεί κανονικά, όπου ο δάσκαλος διδάσκει – και δεν επικοινωνεί απλώς με τα παιδιά- και οι μαθητές μαθαίνουν γράμματα – και δεν αποκτούν απλώς δεξιότητες.