Σε ένα αστικό τοπίο όλο και πιο γκρίζο , με ανύπαρκτους ανοιχτούς χώρους και ελάχιστο πράσινο πρωτοστατούν το τσιμέντο και το μέταλλο συνθέτοντας  ένα αντιαισθητικό και ασφυκτικό σκηνικό. Όμως από πολλούς τοίχους πλέον ξεπηδούν έργα τέχνης που περνούν μηνύματα και αποτελούν ένα ψηφιδωτό προσωπικών μορφών έκφρασης . Αυτά τα έργα ανήκουν στο λεγόμενο street art κίνημα, δηλαδή τέχνη του δρόμου.Μια μορφή τέχνης που προνομιακός της χώρος θεωρούνται οι απελευθερωμένοι χώροι της πόλης επιβεβαιώνοντας έτσι το χαραχτήρα της ρήξης, της επαναοικιοποίησης και της ελευθερίας της έκφρασης που αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό.

Ένας τεράστιος και πολυσυλλεκτικός καμβάς από γκράφιτι, στένσιλ, ανατρεπτικά μηνύματα, καρικατούρες ακόμα και ζωγραφική πάνω σε τσίχλες κολλημένες στο πεζοδρόμιο συνθέτει το παζλ της τέχνης που ανήκει και ζει στο δρόμο.

Τώρα oι τοίχοι αποκτούν χρώμα, ζωντάνια ακόμα και φωνή μέσα από τα μηνύματα, γιατί πλέον η τέχνη ξεπετιέται από τους τοίχους!

Το  στένσιλ ανήκει στον φίλο Δημήτρη Ηγουμενίδη (Malice)

Σχόλια